“Maar jongeren kijken anders; die kijken niet meer via de televisie, maar via internet. Dat betekent echter niet dat je de mensen die wél ‘s avonds op de bank gaan zitten om iets te zien, moet vergeten. Soms hoor je beleidsmakers en denk je: verjongen is prima, maar koester wel de mensen die nog wel heel bewust voor jou kiezen.”
De NPO kan zichzelf volgens Gosschalk vooral bewijzen op het gebied van actualiteitenprogramma’s en drama. In die laatste categorie valt Petticoat, een televisiebewerking van de hitmusical over een Gronings meisje dat in de jaren vijftig naar de grote stad trekt. Gosschalk ontwikkelde en produceerde de serie.
Jonge cast
In eerste instantie was Chantal Janzen, die de hoofdrol in de musical speelde, nog aan het project verbonden. Maar uiteindelijk werd toch gekozen voor een jongere cast onder leiding van Gouden Kalf-winnares Abbey Hoes (Nena).
“Abbey heeft de X-factor”, vindt Gosschalk. “Als zij op het scherm verschijnt, dan gebeurt er meteen wat. Dat hebben maar weinig mensen: Antonie Kamerling had dat ook. Je wilt blijven kijken.”
De humor is wel iets veranderd vergeleken met de musicalversie. “Chantal is veel meer vilein, zij weet heel goed hoe ze oneliners moet timen. Bij Abbey ontstaat de humor meer vanuit de situatie. Die vorm werkt wellicht ook beter voor televisie.” Verder werden er nieuwe personages bij bedacht en kregen veel karakters, zoals de vader van Pattie, extra verhaallijntjes.
IJzersterk
“Het is een ijzersterk verhaal”, vindt Gosschalk. “Uiteindelijk kijk je naar een serie omdat je wilt worden gegrepen door een verhaal dat je snapt en dat je zelf mee zou willen en kunnen maken. Pattie wil haar droom waarmaken, en haar toekomst in eigen hand houden. En de moraal is hoopvol: al ben je voor een dubbeltje geboren, je kan toch gewoon een kwartje worden.”
Petticoat is vanaf donderdag te zien bij de NPO.
