Een urgente programmering wordt door lineaire tv-zenders gezien als de heilige graal. In dit on-demand-tijdperk is men alleen nog bereid om lineair te kijken als de urgentie hen daartoe dwingt, is de gedachte. Toch scoort een programma als Tussen Kunst Kitsch, een zwaar niet-urgent programma met allerlei oude troepjes, een bejaard publiek en een belegen presentator, nog altijd topcijfers. Hoe komt dat toch? Avrotros-presentator Frits Sissing geeft antwoord in het Algemeen Dagblad.
Sissing denkt dat hij zo goed scoort, omdat alle verveelde kijkers bij hem blijven hangen. “De kracht van het programma is ook dat je wel blijft hangen als je er voorbij zapt. Dat hoor ik van zoveel mensen. Die hebben het programma misschien dan niet op hun lijstje, wat je bij een dramaserie wel hebt. Maar als je kijkt word je gegrepen door de verhalen en ben je nieuwsgierig: wat is het dan waard? En je wilt de teleurgestelde of blije reacties zien.”
Als kijker heb je totaal niet door of je een aflevering van vorig jaar zit te kijken of eentje van vorige week: ze lijken allemaal op elkaar. “We zijn een soort van Douwe Egberts roodmerk koffie. Die pakken hun verpakking ook niet rigoureus aan, zodat je niet misgrijpt in het schap.”
Kijken er eigenlijk ook mensen van onder de 70 naar het programma? “Als er 2 miljoen mensen zitten te kijken dan moeten daar ook heel veel jongeren tussen zitten. Anders haal je die aantallen niet.”
Het AD-interview met Frits Sissing kunt u lezenop de AD-site.
Foto: Avrotros
